چرا قلیان به کافی شاپ ها اضافه شد؟
چرا قلیان به کافی شاپ ها  اضافه شد؟

چرا قلیان به کافی شاپ ها  اضافه شد؟
از قدیم الایام مردم برای گذراندن اوقات خود در کنار دوستانشان جایی مانند قهوه خانه ها را انتخاب می کردند.
آنها با صحبت از مسائل مختلف و خوردن چای و حتی گاهی کشیدن سیگار کنار دیگر افراد وقت میگذراندند.
رفته رفته قهوه خانه ها گسترده تر شدند و کنار چای که برای مشتری هایشان سرو میکردند ، دیگر نوشیدنی های سرد و گرم راهم ارائه کردند.
افراد هم استقبال زیادی کردند و حتی بعد از مدتی کم کم پای دختران هم به آنجا باز شد و قهوه خانه ها به کافی شاپ تغییر اسم دادند.
کافی شاپ ها علاوه بر نوشیدنی ، بستنی  و انواع کیک را هم به مردم ارائه میدادند.
تا اینکه رفته رفته به دلیل استقبال افراد از قلیان ، کافی شام ها تصمیم گرفتند برای جلب مشتری بیشتردر کنار خوراکی ها و نوشیدنی هایشان به مردم قلیان هم ارائه بدهند.
این چنین کافی شاپ ها و حتی سفره خانه ها از انواع و اقسام قلیان پر شدند‌ و بسیاری از جوانان از آن استقبال کردند.
طوری که داشتن قلیان در منوی یک کافی شاپ باعث با کلاس تر شدن آن میشد.
و البته برخی مکان ها هم علاوه بر قلیان ، سیگار هم به فروش می رسید.
اخیرا در بعضی از شهر ها برای جلوگیری از این روند برخی از کافی شاپ ها به خاطر داشتن چنین امکاناتی پلمپ شدند .
به همین خاطر برخی کافی شاپ ها تصمیم بر این گرفتند که برای جلوگیری از مزاحمت دود این مواد استعمالی برای دیگران و جلوگیری از مضرات شان در داخل کافی شاپ مکان مجزایی را برای این قضیه اختصاص بدهند.
پس بعد از این کسانی که علاقمند به استفاده از قلیان و یا حتی سیگار بودند داخل این اتاقک ها شده و در آن جا استعمال می کردند.
با این وجود در بسیاری از کافی شاپ ها هنوز هم بر روی میز می توان جاسیگاری یافت و خیلی از افراد با دود کردن سیگار و قلیان در کنار دیگران به گذراندن وقت می پردازند.
اما برخی از کافی شاپ ها برای حفاظت از سلامتی دیگران چنین امکانی را در منوی خود در هیج زمانی قرار ندادند.
 قلیان توسط ایرانیان و هندی‌ها اختراع شد که در فارسی به صورت قالیان و غلیان نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده‌است. در افغانستان به کل مجموعه قلیان، چلم نیز می‌گویند.
در کشورهای عربی به نام شیشه و نارجیلة معروف است و در شبه قاره به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» می‌گویند.
میزان و عمق دَم در حرکت دادن آب قلیان بسیار مهم است و قلیان با وجود اینکه کمتر مصرف می ‌شود، اما حجم دودی که از طریق آن وارد بدن می‌ شود، 10 تا 20 برابر دود ناشی از مصرف سیگار است.

قلیان به صورت سنّتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانی ها چنین ذکر شده‌است.
بادگیر
سرقلیان، آتشدان؛ محل قرارگیری تنباکو و زغال.
میانه که می‌تواند فلزی باشد یا از چوب ساخته شده باشد.
میلاب
نی پیچ یا شلنگ
کوزه (یا قُلک) که منبع آب است و می‌تواند به اشکال مختلف باشد از جمله به شکل نارگیل، یا به شکل ساده. جنس آن نیز می‌تواند فلز، سفال، شیشه یا کریستال یا برنج باشد.
تنباکو میوه و آب

در ایران، انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، خوانسار، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره دیده می‌شود که بیشتر آن­ها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت می‌شود. همچنین در دهه‌های اخیر تنباکو با طعم‌های میوه‌ای نیز به بازار عرضه می‌شود که به صورت صنعتی تولید می‌شوند. طبق بررسی‌های به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوه‌ای (توتون‌هایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه می‌دهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است.[۷] چون دودی که وارد ریه می‌شود دودی است که محصول مواد شیمیایی می‌باشد.

تنباکوی میوه‌ای
تنباکوی میوه‌ای نیز چند سالی است که به دست اعراب تولید شده اند و با انواع اسانس و طعم‌های گونا گون در دسترس همگان است؛ حتی در کشورهای دیگر. البته، به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانه‌ها معمولاً دور ریز تولیدات آن ها است، ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته‌بندی‌های پُر زرق و برق آن ها را با نام تنباکوی میوه‌ای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی به فروش می‌رسانند. استعمال قلیان میوه‌ای در برخی شهرها و کشورهای اروپایی همه گیر شده و خیلی از جوانان اروپایی قلیان میوه‌ای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص می‌دهند.

آماده‌سازی قلیان
یکی از اصلی‌ترین مراحل در قلیان کشیدن، آماده‌سازی آن می‌باشد. سعی کنید از قلیان‌هایی استفاده کنید که سازنده آن، تمام اجزای آن را با یکدیگر هماهنگ کرده باشد. با این‌کار مطمئن خواهید بود که قلیان بدون هیچ گونه عیب‌و‌ایرادی کار می‌کند. اما اگر خودتان می‌خواهید یک قلیان را سرهم‌بندی نمایید، خیلی دقت نمایید!
پس از آن‌که قلیان مورد نظر خود را سرهم کردید، می‌بایست تنگ آن را آب نمایید. دقت داشته باشید که میزان این آب بسیار مهم می‌باشد و یک میلیمتر کم یا زیاد بودن آن، تاثیر بسیار زیادی بر روی قلیان خواهد گذاشت. مقدار این آب نباید آنقدر زیاد باشد که موقع کشیدن درون شلنگ بیاید، نه آنقدر کم که صدای قل‌قل قلیان به گوش نرسد. بعد از دو سه بار استفاده از قلیان، مقدار دقیق آن دستتان خواهد آمد. آب قلیان را با هر بار استفاده حتما عوض کنید. زیرا آبی که مدت زیادی در قلیان بماند، سبب به وجود آمدن بیماری‌های پوستی، مثل لکه‌های پوستی می‌شود. از آب‌های زلال، بدون املاح و خنک استفاده کنید. می‌توانید درون تنگ قلیان، چند تکه یخ نیز بیاندازید. اگر از تنباکوی نارگیل استفاده می‌کنید، می‌توانید به جای استفاده از آب، از شیر استفاده کنید، با این کار، یک قلیان بسیار خوش طعم خواهید کشید. البته مراقب باشید، زیرا قلیان نارگیل با شیر، بسیار سنگین می‌باشد و ممکن است از پسش برنیایید، همچنین کمی دیرتر از قلیان‌های معمولی کام خواهد داد.

اگر قلیان‌تان را آماده خریده باشید، موقع اتصال بدنه به تنگ، از واشرهای مربوطه استفاده کنید. اما اگر اجزای آن‌را جداجدا خریداری کرده‌اید، ممکن است که بدنه بر روی تنگ به طور کامل جا نگیرد و لق بزند. برای سفت کردن بدنه بر روی تنگ، از پارچه خیس استفاده کنید. دقت داشته باشید که هیچ‌گونه درزی نباید در قلیان وجود داشته باشد، چه در اتصال بدنه و تنگ، چه در اتصال سری و بدنه و چه در اتصال شلنگ و بدنه.
حال نوبت به سری قلیان می‌باشد. قبل از گذاشتن توتون در سری، آن را با آب شسته تا طعم تنباکوی قبلی از آن پاک شود. بنا به مدت زمانی که می‌خواهید قلیان بکشید، تنباکو درون سری قرار دهید. دقت داشته باشید که اگر می‌خواهید زیاد قلیان بکشید، تا یک حد معینی می‌توانید تنباکو درون سری قرار دهید. برای این‌کار، می‌بایست دو یا سه بار تنباکوی قلیان را عوض کنید تا شما به کام خود برسید. تنباکوها را قبل از گذاشتن درون سری، از یکدیگر باز نمایید تا موقع کشیدن، هوا به طور کامل درون آن‌ها به جریان بیفتد.
بعد از قرار دادن تنباکو در سری، بر روی آن یک فویل بکشید. اگر فویل‌تان بیش از حد نازک می‌باشد، آن را دو لایه کنید، ولی مراقب باشید که به طور کامل به یکدیگر چسبیده باشند و بین آن‌ها فاصله وجود نداشته باشد، در غیر این صورت موقع کشیدن قلیان، صدای نابه‌هنجاری به گوشتان خواهد رسید. حال می‌بایست روی فویل سوراخ ایجاد نمایید. برای این‌کار، از یک وسیله تیز مانند قیچی‌های کوچک استفاده نمایید. استفاده از سوزن زیاد مناسب نیست. سعی کنید سوراخ‌ها را به صورت خط‌های سه، چهار میلیمتری وارد کنید. سوراخ‌هایی که به وسیله سوزن ایجاد می‌شوند، به علت ریز بودنشان، کام واقعی قلیان را به شما نشان نمی‌دهند.
حال، همه چیز آماده است، ذغال‌ها را برداشته و بر روی سری بگذارید و شروع به کشیدن کنید.

حهت نمایش کلیه کافی شاپهایی که قلیبان هم سرو میکنند کلیک کنید