نمایش مقاله های تخصصی و بانک بزرگ مقاله ها...کلیک کنید
روز کوروش بزرگ
هفتم آبان ماه هر سال مصادف است با روز بزرگداشت کوروش بزرگ.
این روز را به مناسبت ورود کوروش به دولت شهر بابل و آزاد کردن یهودیان اسیر، به این نام برگزیده اند، گرچه در تقویم رسمی ثبت نشده است.
با این حال گروه های مختلفی از مردم خواهان ثبت رسمی این روز به نام کوروش هستند و هر ساله برای بزرگداشت او به پاسارگاد می روند.
برخلاف باور عامه ی مردم این روز مربوط به تاریخ ولادت کوروش نمی باشد و تنها روزی است که برای بزرگداشت او بر اساس وقایع تاریخی برگزیده شده است.
چرا مردم ایران همچنان به این شخصیت احترام می گذارند و یاد او را زنده نگاه می دارند؟
با توجه به اینکه منشور استوانه ای گلی که منسوب به کوروش است، اولین اعلامیه ایست که در آن از حقوق انسان و حق آزادی او سخن گفته شده، ایرانیان همواره برای او و سیاست هایش در قبال ادیان و حقوق عامه ی مردم احترام قائلند و پس از هزاران سال هنوز هم یاد ، روش و منش او را ارج می نهند.
در این استوانه ذکر شده است که: «همه ی افراد بشر در گزینش اندیشه آزادند و باید نسبت به هم با احترام برخورد کنند.»
اما هر ساله همزمان با همین روز و تجمع مردم در آرامگاه کوروش بزرگ، مقامات دولتی نیز دست به کار می شوند و مضطرب...
مانع تراشی های دولتی هر چند سخت، اما هیچ گاه مانع فراموشی بزرگمردان نمی شود...
در سال 1396 در روزهای منتهی به هفتم آبان در اطراف مقبره ی کوروش حصارهایی نصب شد.همچنین برخی از شهروندان پیام هایی دریافت کرده بودند که در صورت حضور در تجمعات با آنها برخورد قانونی خواهد شد.
در سال 97 نیز همین پیام های بی نام و نشان ادامه داشت و شهروندان از سوی افراد ناشناس تهدید به بازداشت می شدند.
در سال 98 اما رفتارها متفاوت شد، این بار خود دولت دست به کار شد تا مراسم این بزرگداشت را تحت نظارت خود برگزار کند.
فارغ از هر گونه تعصب باید گفت که ملت ایران چیزی جز رفاه و آرامش نمی خواهند... تجمع مردم در هر فرصتی تنها نشانه ی اعلام رنجشان از وضعیت موجود است نه هر گونه مسائل سیاسی دیگر...
خواسته ی قلبی همه ی مردم ایران حفظ قدرت، عظمت و فرهنگ این کشور است. نه تفرقه ، نه نفاق و نه چندپارچگی...
کوروش کیست؟
بنیان گذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی است که به مدت سی سال در سالهای 529 تا 559 پیش از میلاد مسیح، بر نواحی گسترده ای از آسیا حکومت می کرد.
او خود را «فرزند کمبوجیه ، شاه بزرگ انشان، نواده ی کوروش ، شاه بزرگ انشان ، نواده ی چیش پیش، شاه بزرگ انشان ، از خانواده ای که همیشه پادشاه بوده است» معرفی می کند.
در اکثر کتب تاریخی عنوان شده است که او فرزند کمبوجیه اول و ماندانا دختر آستیاگ( آخرین پادشاه ماد ) است، اما برخی از مورخان امروزی این را تنها سیاستی برای همراه کردن مادها با فرمانروایی پارس می دانند.
کوروش اولین پادشاهی بود که فرماندهی سرزمین پارس، ماد، لیدیه و بابل را به دست گرفت و پس از مرگ خود فرمانروایی آن ها را به دست فرزندش یعنی کمبوجیه دوم سپرد.
طبق اسناد تاریخی کوروش دولت شهر بابل را بدون هیچ گونه خونریزی فتح کرد و این کار بوسیله همراهی مردوک از شهر بابل با وی صورت گرفت.
در قسمتی از منشور کوروش اینگونه نوشته شده است:
« مردوک کوروش را بدون جنگ و نبرد، به درون شهر بابل وارد کرد و شهرش را از سختی رهانید.او نبوئید( شاه پیشین) که از او نمی هراسید را در دست کوروش نهاد.
همه ی مردم بابل، تمامی سرزمین سومر و اکد، بزرگان و فرمانبرداران در برابرش کرنش کردند و بر پاهایش بوسه زدند.از پادشاهی او شادمان گشتند و چهره هایشان درخشان شد.
آنان مردوک را که با یاریش به مردگان زندگی بخشید و آن ها را از سختی و دشواری رهانید ، شادمانه ستایش کردند و نامش را ستودند.
منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیرومند، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه ی جهان...
نامش همواره در یادها و راهش پر رهرو باد.