اولین پیتزا فروشی تهران ، پیتزا داوود
اولین پیتزا فروشی تهران ، پیتزا داوود

نمایش اخبار داغ سلبریتی ها و مقاله های تخصصی..کلیک کنید

اولین پیتزا فروشی تهران ، پیتزا داوود

پیتزا یکی غذاهای خوشمزه و جوان پسندی است که امروزه انواع مختلف آن تقریبا می توان گفت در هر خیابانی پخته و سرو می شود.
اما در سال های پیشین اینطور نبوده است و این غذا یک غذای فرنگی، خاص و تقریبا لوکس محسوب می شد.
جالب است بدانید که این غذای ایتالیایی الاصل برای اولین بار در سال 1340 توسط فردی به نام داوود و دوست ارمنی اش در تهران تهیه و برای فروش سرو شد.
این پیتزا فروشی کوچک که در کوچه ی لولاگر خیابان نوفلوشاتو در قلب تهران واقع شده است از همان روزهای ابتدایی نیز بسیار ساده بوده است.
در همان سال ها قیمت یک پیتزا حدودا 11 قران بود.
پس از چند سال دوست ارمنی آقا داوود مهاجرت می کند و او می ماند و پیتزا فروشی با یک عالمه مشتری ثابت.
در این پیتزا فروشی تنها 7 مدل پیتزا سرو می شود و جالب است بدانید که در این جا هیچ خبری از سالاد و سیب زمینی سرخ کرده نیست.
یکی از جالب ترین قسمت های  این پیتزا فروشی پیش غذای آن است؛ تکه های ضخیم کالباس در یک قطعه فویل به همراه سس کچاب و آویشن.
این پیش غذا برای این است که کمی تا قسمتی سیر شوید و خود را تا آماده شدن غذایتان مشغول کنید.
یکی از رسم های جالب این پیتزا فروشی این است که پس از اتمام غذا از شما می پرسند : سیر شدی؟
از عادت های این پیتزا فروشی این است که اگر سه نفر باشید و سه عدد پیتزا سفارش دهید برای شما دو تا پیتزا می آورند و در جواب می گویند اول دوتا بخورید، اگر سیر نشدید یکی دیگر هم سفارش دهید.
سبک پخت پیتزایشان هم به این صورت است که یک تکه خمیر نازک را با مقدار زیادی کالباس به صورت در هم می پوشانند و مقدار زیادی هم پنیر به آن اضافه می کنند. چاشنی و ادویه ی پیتزایشان هم مانند 60 سال پیش همان آویشن و سس گوجه است.
بر خلاف سایر پیتزاها ، پیتزا داوود به 10 قسمت تقسیم می شود.

البته این را هم بگوییم که کیفیت پیتزا و کالباس در این پیتزا فروشی زیر متوسط است...اما برای کسانی که می خواهند حس نوستالژی داشته باشند، رفتن به آنجا خالی از لطف نیست.
کوچه های قدیمی تهران برای بسیاری از ما تداعی کننده ی خاطرات شیرین است.رنگ و بوی خانه های قدیمی و آجرهای سفالی ،معماری سنتی و بالکن های بیرون زده برای هر کسی می تواند جالب باشد.
کوچه ی لولاگر هم یکی از آن کوچه هاییست که می تواند حتی برای مدت کوتاهی هم که شده شما را از شلوغی ها تهران رها کند و به سال های دور ببرد.
این کوچه که به قرینه بودن ساختمان هایش معروف است شاید به نوعی از عجایب شهر تهران باشد. در این کوچه از ابتدا تا انتها خانه ها، بالکن ها، پنجره ها و حتی درخت های کاشته شده، قرینه هستند.
در خصوص کیفیت کالباس های مورد استفاده ی پیتزا داوود باید گفت که با توجه به کم بودن تنوع فرآورده های گوشتی در دهه ی 40 و 50، این کالباس بهترین و خاص ترین فرآورده ی آن زمان ها بوده است اما الان شاید کالباس مارتادلا که اصلا مشخص نیست پروتئینی در آن باشد یا نه ، به مذاق خیلی ها خوش نیاید .
در هر صورت پیشنهاد می شود اگر معده ی ضعیفی دارید برای خوردن پیتزا به این پیتزا فروشی نروید اما اگر اصولا علاقه به غذای خیابانی و کثیف دارید می توانید به آن جا بروید و اتفاقا لذت هم ببرید؛ هم از لوتی گری آقا داوود و همکارانش و هم از طعم یک غذای خیابانی طور.