کشت و صنعت روژین تاک

کشت و صنعت روژین تاک

یکی از محصولات پر استفاده و البته پرطرفدار در میان کسانی که علاقمند به آشپزی هستند والبته خانم های خانه دار رب گوجه فرنگی است.این چاشنی علاوه بر فواید خوراکی که دارد باعث رنگ و لعاب بهتر غذا نیز شده و آن را اشتها برانگیز تر می نماید.
در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از پرطرفدارترین برندهای رب گوجه فرنگی که در هر سوپر مارکتی جزو پیشنهاد های اول است آشنا کنیم.

تاریخچه ی روژین

شرکت کشت و صنعت روژین تاک در سال 1380 و با سرمایه گذاری بخش خصوصی در استان کرمانشاه آغاز به کار نمود.
این شرکت در زمینی به مساحت 24 هکتار تاسیس شد که حدود 11 هکتار آن صنعتی می باشد و برای تجهیز آن از پیشرفته ترین ماشین آلات خارجی بهره گرفته شد.
در انتخاب ماشین آلات این کارخانه همواره تلاش بر این بود که آن چیزی تهیه شود که به خواص گوجه فرنگی به ویژه لیکوپن و آنتی اکسیدان های آن آسیبی وارد ننماید.
همچنین رنگ و طعمِ خوش و عاری از فلزات سنگین از دیگر اولویت های این شرکت بوده و هست.

روژین در ابتدا با ظرفیت دریافت 4300 تن گوجه فرنگی به صورت روزانه آغاز به کار نمود.
جالب است بدانید که خطوط تولید کارخانه به ماشین آلات فراوری میوه نیز مجهز است و در خارج از فصل تولید رب گوجه به تولید روزانه 500 تن میوه ی پوره شده می پردازد.روژین پوره های میوه را در بسته بندی های اسپتیک برای عرضه آماده می نماید.
مالک این شرکت بزرگ کسی نیست به جز آقای سید مظفر عبدالله که  در ادامه درباره ی او بیشتر می خوانیم.

سید مظفر عبدالله در سال 1331 در واران یکی از دهات جاسب دلیجان چشم به جهان گشود. این روستا با اینکه وسعت بسیار اندکی دارد اما کارآفرینان قابلی را به صنعت ایران معرفی کرده است که از جمله ی آن ها می توان حاج سید محرم ناصری بنیان گذار حلوا شکری عقاب را نام برد.
خانواده ی سید مظفر وقتی که او 4 ساله بود به تهران مهاجرت کردند و در محله ی گرگان تهران سکونت گزیدند.
او در همین محله دوران ابتدایی و متوسطه را گذراند و بعد هم در سال 1350 وارد موسسه ی عالی حسابداری شد.

همزمان با تحصیل، شروع به کار در شرکت کامیون سازی ماک نمود و در سال 1353 پس از پایان تحصیلات حقوق او به 800 تومن در ماه رسید.
حالا زمان خدمت او فرارسیده بود و به خاطر همین موضوع از شرکت استعفا داد اما مدیر عامل شرکت با استعفای او موافقت نکرد و او همزمان هم خدمت می کرد و هم در شرکت مشغول کار بود ، حتی مدیر عامل ماک یک ماشین در اختیار او قرار داده بود تا پس از پادگان خود را به سرعت به شرکت برساند.
موفقیت او در ماک تا جایی پیشرفت که او حتی به عنوان عضو هیئت مدیره و مدیر مالی نیز انتخاب شد.
با شروع جنگ تحمیلی اوضاع ماک دگرگون شد و او مجبور به استعفا از شرکت شد .
جالب است بدانید که سید مظفر عبدالله داماد حاج سید جلیل ناصری مالک و بنیانگذار حلوا شکری عقاب بود و به پیشنهاد او وارد عرصه ی تولید مواد غذایی شد.
حاج سید جلیل علاوه بر حلوای عقاب شرکت دیگری در گرمدره داشت که محصولات کنسروی به نام وجین تولید می کرد؛ با اینکه سید مظفر در این زمینه هیچ گونه تجربه ی کاری نداشت اما به اصرار پدرزنش به یاری شرکت وجین که آن روزها وضعیت خوبی نداشت رفت.
پس از مدتی با مدیر عامل شرکت لبنیات پگاه آشنا شد و به پیشنهاد او در رابطه با مشارکت در سهام شرکت دلپذیر پاسخ مثبت داد ، این بود که او با موافقت حاج سید جلیل، وجین را فروخت و با سرمایه ی آن 50 درصد سهام شرکت دلپذیر را خریداری نمود.
پس از مدتی تصمیم به فروش سهام دلپذیر گرفت و سپس با استاندار وقت کرمانشاه آشنا شد و به پیشنهاد او سرمایه گذاری در این استان را در برنامه ی کاری خود قرار داد.
و اینگونه شد که رب روژین متولد شد.