((علی صادقی)) +بیوگرافی
علی صادقی در
فصل پائیز سال 59
در بیمارستان طرفه تهران به دنیا آمد. پدر وی تراشکار و مادرش نیز خانه دار است. صادقی یک برادر بزرگتر از خودش و یک خواهر کوچکتر دارد.
شروع کار علی صادقی در جلوی دوربین به گفته خودش از
مجموعه آفتاب
عالم تاب ساخته امیر سماواتی و مازیار حبیبی نیا بود.علی صادقی در
ژانر طنز
به ایفای نقش می پردازد و چهره ای دوست داشتنی برای دوستداران فیلمهای طنز به شمار می رود.
لی صادقی به گیتار برقی علاقه زیادی دارد و اصلا اهل فوتبال نیست. وی کار
کوچه ی اقاقیا
را بیشتر از بقیه کارهایش دوست دارد. و بزرگترین آرزویش عاقبت به خیری است. از کارتون های مورد علاقه علی صادقی در دوران کودکی اش کارتون عروسکی ارگ و جیرجیر، بن و سباستین، گامبا و یونیکو اسب شاخدار است.
مدتی در مورد
ازدواج
علی صادقی با
خاله شادونه
شایعات زیادی در رسانه ها منتشر شد که خودش شخصا در برنامه شام ایرانی این خبر را تکذیب کرد. در سایت های مختلفی دیده می شود که علی صادقی ازدواج کرده و متاهل است اما همسرش ملیکا زارعی نیست . در حال حاضر علی صادقی هیچ خبری از ازدواجش و متاهل بودنش را به طور رسمی اعلام نکرده است.
مدت ها در اینترنت شایعه بود که
ملیکا زارعی
همسر علی صادقی است که هر دو این موضوع را تکذیب کردند . تابحال تصویری از همسر علی صادقی منتشر نشده است
علی صادقی بازیگر خوب کشورمان فعالیت در عرصه بازیگری را از سال ۱۳۷۰ زمانی که ۱۱ سال سن داشت، آغاز کرد. این بازیگر توسط آقای امیر سماواتی برای بازی در مجموعه تلویزیونی “آفتاب عالم تاب” انتخاب شد و به طور اتفاقی وارد حرفه بازیگری شد. پس از آن با نقش آفرینی در سریال ” بهترین تابستان من ” اثر علی بهادر فعالیت حرفه ای خود را شورع کرد. سپس در سال ۱۳۸۰ با ایفای نقش در سریال پر مخاطب ” دردسر والدین ” ساخته مسعود نوابی چهره اش شناخته شد و توانست در عرصه بازیگری دیده شود.
علی صادقی که در سریال های طنز چهره اش شهرت بسیار دارد در سریال های پرمخاطبی از جمله پشت کنکوری‌ها، کوچه اقاقیا، متهم گریخت، قرارگاه مسکونی و سه در چهار حضور داشت. خودش از میان کارهایی که انجام داده سریال کوچه اقاقیا را از کارهای دیگرش بیشتر دوست دارد.
علی صادقی :
برعکس نظر دوستان، بازی طنز اصلا لودگی و سطحی نیست. اصلا کار راحتی نیست. کار در طنز بسیار سخت است. اتفاقا اینکه فکر کنید طرف می‌آید جلوی دوربین چند تا جمله می‌گوید و شکلکی درمی‌آورد و می‌رود نیست. اگر اینطور بود همه بازیگران طنز به یک اندازه مخاطب داشتند. خود من هم در این سال‌ها همه تکیه‌کلام‌هایی که گفته‌ام، نگرفته و فقط بعضی‌هایش گل کرده است. اتفاقا بازی طنز بسیار دشوار است. نمی‌خواهم مقایسه کنم اما به بزرگان این سبک هم نگاه کنید، می‌بینید کارهای
چاپلین
بعد از این همه سال شما را از خنده روده‌بر می‌کند اما کار کمدین‌های جدید مانند بن‌استیلر بعد از یکی، دو بار دیدن، آن تازه بودنش را از دست می‌دهد. خب چه چیزی هست که چاپلین دیگر تکرار نشد؟ به نظرم دست‌کم گرفتن طنز یک‌جور توهین و ساده‌انگاری است.