سیدوفوویر

سیدوفوویر


(مقاله ترجمه شده از سایت معتبر خارجی )


این دارو همراه با پروبنسید برای درمان عفونت ویروسی خاص چشم (رتینیت ناشی از سیتومگالوویروس-CMV) در افراد مبتلا به ایدز استفاده می‌شود.  خطر نابینایی و سایر مشکلات بینایی شما را کاهش می دهد.  سیدوفوویر متعلق به دسته ای از داروهایی است که به عنوان ضد ویروس شناخته می شوند.  این دارو با متوقف کردن رشد ویروس کار می کند. سیدوفوویر درمانی برای شبکیه CMV نیست و ممکن است بیماری شما همچنان در طول درمان و پس از درمان بدتر شود.


نحوه استفاده از ویال Cidofovir

 این دارو طبق دستور پزشک، معمولاً بیش از 1 ساعت به داخل ورید داده می‌شود.  معمولاً هر 1 تا 2 هفته یا طبق دستور پزشک تجویز می شود.  این دارو نباید به داخل چشم تزریق شود.  ممکن است از دست دادن دائمی بینایی رخ دهد.

 دوز بر اساس وضعیت پزشکی، وزن بدن و پاسخ به درمان است.  معمولاً قبل از دوز سیدوفوویر، مایعات IV دریافت خواهید کرد.  پزشک شما همچنین به شما دستور می دهد که قبل و بعد از دریافت سیدوفوویر، پروبنسید را به صورت خوراکی مصرف کنید.  برای جلوگیری از مشکلات کلیوی، مقدار زیادی مایعات بنوشید، مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری بدهد.  اگر استفراغ یا اسهال دارید، این امر به ویژه مهم است.

اگر این دارو را در خانه به خودتان می‌دهید، تمام دستورالعمل‌های آماده‌سازی و استفاده را از متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود بیاموزید.  قبل از استفاده، این محصول را به صورت بصری از نظر وجود ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید.  اگر یکی از آنها وجود دارد، از مایع استفاده نکنید.  نحوه نگهداری و دور انداختن ایمن لوازم پزشکی را بیاموزید.

 استفاده از پروبنسید با این دارو دقیقاً طبق دستور پزشک بسیار مهم است.  ممکن است با مصرف آن بعد از غذا از تهوع و استفراغ ناشی از پروبنسید جلوگیری شود.  پزشک شما همچنین ممکن است داروی دیگری را برای جلوگیری از حالت تهوع تجویز کند و ممکن است شما را به مصرف آنتی‌هیستامین‌ها (مانند دیفن هیدرامین) و/یا استامینوفن برای جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک به پروبنسید راهنمایی کند.

این دارو زمانی بهترین اثر را دارد که به طور منظم استفاده شود.  تمام قرارهای پزشکی خود را نگه دارید.  ممکن است بخواهید یک تقویم علامت گذاری کنید تا به شما کمک کند به خاطر بسپارید.

 بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده از این دارو استفاده نکنید یا استفاده از آن (یا داروهای ایدز خود) را حتی برای مدت کوتاهی متوقف نکنید، مگر اینکه پزشکتان این کار را تجویز کند.  انجام این کار ممکن است باعث افزایش میزان ویروس شود، درمان عفونت را دشوارتر کند (مقاوم کند)، یا عوارض جانبی را بدتر کند.

از تماس مستقیم این دارو با پوست/چشم/دهان خودداری کنید.  در صورت تماس، کاملاً با آب و صابون بشویید.  برای چشم، حداقل 5 دقیقه با جریان ثابت آب شیر آب بشویید.

حالت تهوع ممکن است رخ دهد.  سردرد، تهوع و استفراغ ممکن است با استفاده از پروبنسید رخ دهد.  اگر هر یک از این اثرات باقی ماند یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است.  بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

 اگر عوارض جانبی جدی دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: ادرار تیره، تورم، از دست دادن اشتها، خستگی/تنگی غیرمعمول، درد معده/شکم، از دست دادن عضلات، علائم عفونت (مانند تب، گلودرد/سرفه مداوم).  )، تغییرات بینایی، قرمزی یا سوزش چشم جدید/افزایش یافته، درد چشم جدید/افزایش یافته، تغییرات ذهنی/خلقتی (مانند گیجی)، تهوع/استفراغ مداوم، زردی چشم/پوست.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است.  با این حال، اگر متوجه علائم یک واکنش آلرژیک جدی شدید، از جمله: بثورات، خارش/تورم (مخصوصاً در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، فوراً به پزشک کمک کنید.