میتومایسین داروی شیمی درمانی
میتومایسین داروی شیمی درمانی
میتومایسین 20 میلی گرم، پودر محلول
برای تزریق/انفوزیون یا داخل مثانه.
میتومایسین در درمان تومورهای تسکین دهنده استفاده می شود.
میتومایسین به صورت وریدی به عنوان تک شیمی درمانی یا در
شیمی درمانی سیتواستاتیک ترکیبی در موارد زیر تجویز می شود:
• کارسینوم متاستاتیک پیشرفته معده
• سرطان سینه پیشرفته و/یا متاستاتیک
علاوه بر این، میتومایسین به صورت داخل وریدی
در شیمی درمانی ترکیبی در موارد زیر تجویز می شود:
• کارسینوم برونش سلول غیر کوچک
• کارسینوم پانکراس پیشرفته
تجویز داخل مثانه برای پیشگیری از عود در کارسینوم مثانه سطحی پس از برداشتن پیشابراه.
میتومایسین فقط باید توسط پزشکان با تجربه در این درمان
در صورت وجود اندیکاسیون دقیق و با نظارت مداوم بر پارامترهای خونی استفاده شود.
ضروری است که تزریق به صورت داخل وریدی انجام شود. اگر فرآورده دارویی به صورت پریوازی تزریق شود، نکروز وسیعی در ناحیه مورد نظر ایجاد می شود.
مگر اینکه به طور دیگری تجویز شده باشد،
میتومایسین به صورت زیر تجویز می شود:
تجویز داخل وریدی
در تک شیمی درمانی سیتواستاتیک، میتومایسین معمولاً
به صورت تزریق بولوس به صورت داخل وریدی تجویز می شود
. دوز توصیه شده 10 تا 20 میلی گرم بر متر مربع از سطح بدن هر 6 تا 8 هفته، 8 تا 12 میلی گرم بر متر مربع سطح بدن هر 3 تا 4 هفته
یا 5 تا 10 میلی گرم بر متر مربع از سطح بدن هر 1 تا 6 هفته، بسته به بر روی طرح درمانی مورد استفاده
دوز بیشتر از 20 میلی‌گرم بر متر مربع، تظاهرات سمی بیشتری را بدون فواید درمانی ایجاد می‌کند. حداکثر دوز تجمعی میتومایسین 60 میلی گرم بر متر مربع است.
در درمان ترکیبی دوز به طور قابل توجهی کمتر است
. به دلیل خطر سمیت میلوتوکسیک افزایشی، پروتکل های درمانی اثبات شده ممکن است بدون دلیل خاصی منحرف شوند.
در درمان داخل مثانه، 20 تا 40 میلی‌گرم میتومایسین در 20 تا 40 میلی‌لیتر بافر فسفات با pH 7.4 یا محلول کلرید سدیم (0.9 درصد) به صورت هفتگی به مثانه تزریق می‌شود. دوره درمان 8 تا 12 هفته است. در صورت
تزریق داخل مثانه، PH ادرار باید بالاتر از pH 6 باشد.
دوز جایگزین توصیه شده برای پیشگیری از تومورهای مثانه سطحی عودکننده
10-4 میلی گرم (0.06-0.15 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)
است که 1 یا 3 بار در هفته از طریق کاتتر مجرای ادرار به مثانه تزریق شود. محلول باید به مدت 1-2 ساعت در مثانه نگه داشته شود.
جمعیت خاص
در بیمارانی که قبلاً تحت درمان سیتواستاتیک گسترده قرار گرفته اند
، در صورت سرکوب میلوسکوپی یا در بیماران مسن، دوز باید کاهش یابد.
اطلاعات کافی از مطالعات بالینی در مورد استفاده از میتومایسین
در بیماران بالای 65 سال در دسترس نیست.
این محصول نباید در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی استفاده شود .
این محصول در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی به دلیل عدم اثربخشی و
اطلاعات ایمنی در این گروه از بیماران توصیه نمی شود.
جمعیت کودکان
ایمنی و اثربخشی میتومایسین
در کودکان 0 تا 17 ساله ثابت نشده است.
روش اجرا
میتومایسین برای تزریق یا انفوزیون داخل وریدی یا برای القای داخل
مثانه پس از حل شدن در نظر گرفته شده است. استفاده جزئی قابل استفاده است.
برای تهیه محلول بازسازی شده.
میتومایسین 20 میلی گرم، پودر محلول تزریقی/انفوزیونی یا داخل مثانه را نمی توان بدون توجه به روش مصرف
(به عنوان مثال داخل وریدی یا داخل مثانه) در آب بازسازی کرد.
حساسیت به ماده فعال یا هر یک از مواد کمکی ذکر شده .
• شیردهی
درمان سیستمیک
پان سیتوپنی یا لکوپنی/ترومبوپنی ایزوله، دیاتز خونریزی دهنده و عفونت های حاد موارد منع مطلق هستند.
اختلالات محدود کننده یا انسدادی در تهویه ریوی، عملکرد کلیوی،
عملکرد کبد و/یا وضعیت عمومی نامناسب سلامت از موارد منع مصرف نسبی هستند.
ارتباط زمانی با رادیوتراپی یا سایر سیتواستاتیک ها ممکن است منع مصرف بیشتری باشد.
درمان داخل مثانه
سوراخ شدن دیواره مثانه یک منع مطلق است.
سیستیت یک منع نسبی است.