پرومتازین
پرومتازین
پرومتازین برای
پیشگیری و درمان حالت تهوع و استفراغ
مربوط به شرایط خاص (مانند قبل/بعد از جراحی، بیماری حرکت) استفاده می‌شود. همچنین برای
درمان علائم آلرژی
مانند بثورات، خارش و آبریزش بینی استفاده می شود. ممکن است برای کمک به
احساس خواب‌آلودگی/آرامش
قبل و بعد از جراحی یا کمک به برخی مسکن‌های ضد درد (مانند مپریدین) استفاده شود.
همچنین ممکن است برای مدت کوتاهی برای
درمان آبریزش بینی
ناشی از سرماخوردگی استفاده شود. پرومتازین یک آنتی هیستامین است و با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (هیستامین) که بدن شما در طی یک واکنش آلرژیک تولید می کند، عمل می کند.
اثرات دیگر
آن (مانند ضد تهوع، آرام‌بخش، تسکین درد) ممکن است با تأثیر بر سایر مواد طبیعی (مانند استیل کولین) و تأثیر مستقیم روی بخش‌های خاصی از مغز مؤثر باشد. محصولات ضدسرفه و سرماخوردگی نشان داده نشده است ایمن یا موثر در کودکان کمتر از 6 سال.
بنابراین، از این محصول برای درمان علائم سرماخوردگی در
کودکان کمتر از 6
سال استفاده نکنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک تجویز شود. برخی از محصولات (مانند قرص ها/کپسول های طولانی اثر) برای استفاده در
کودکان کمتر از 12 سال
توصیه نمی شود. از پزشک یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر در مورد استفاده ایمن از محصول خود بخواهید. این محصولات سرماخوردگی را درمان یا کوتاه نمی کنند و ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. برای کاهش خطر
عوارض جانبی جدی
، تمام دستورالعمل های دوز را به دقت دنبال کنید. سایر داروهای سرفه و سرماخوردگی را که ممکن است حاوی مواد مشابه یا مشابه باشند، ندهید.
قبل از شروع مصرف پرومتازین و هر بار که دوباره پر می‌کنید،
بروشور اطلاعات
بیمار را در صورت موجود بودن از طرف داروسازتان بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک،
معمولاً ۲ تا ۴ بار در روز
مصرف کنید. برای بیماری حرکت، اولین دوز پرومتازین باید 30 تا 60 دقیقه قبل از شروع سفر مصرف شود. برای آلرژی، این دارو ممکن است یک بار در روز هنگام خواب مصرف شود تا از خواب آلودگی در طول روز جلوگیری شود. در صورت استفاده
قبل از جراحی
، پرومتازین ممکن است شب قبل یا درست قبل از عمل مصرف شود و ممکن است طبق دستور بعد از عمل ادامه یابد.
اگر از
شکل مایع
این دارو استفاده می کنید، دوز را با استفاده از دستگاه اندازه گیری/قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید.
دوز بر اساس سن
، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان است. در کودکان، دوز ممکن است بر اساس وزن نیز باشد. دوز خود را افزایش ندهید یا این دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.
ممکن است
خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست، تاری دید، یا خشکی دهان
رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
برای
تسکین خشکی دهان
، آب نبات یا چیپس یخ سفت (بدون شکر) بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است، زیرا او تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از
خطر عوارض جانبی
است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.
اگر
عوارض جانبی جدی
دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: غش کردن، ضربان قلب آهسته، تغییرات ذهنی/خلقتی (مانند توهم، عصبی بودن، تحریک پذیری، بی قراری، گیجی)، حرکات غیرمعمول/غیرقابل کنترل (مانند خیره شدن ثابت رو به بالا، گردن پیچش، حرکات زبان)، لرزش (لرزش)،
مشکل در ادرار کردن، خونریزی/کبودی آسان، علائم عفونت
(مانند تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده/شکم، تهوع/استفراغ مداوم، زرد شدن چشم/پوست.
اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، از جمله:
تنفس آهسته/کم عمق، تشنج، فوراً به پزشک
کمک کنید.