♦️راساگیلین داروی ضد افسردگی
♦️راساگیلین داروی ضد افسردگی
راساگیلین به صورت قرص خوراکی می آید. معمولا یک بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می شود.
رازاگیلین را تقریباً هر روز در همان زمان مصرف کنید.
دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را به دقت دنبال کنید و از پزشک یا داروساز خود بخواهید هر قسمتی را که متوجه نمی شوید توضیح دهد. رازاگیلین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر از آن مصرف نکنید یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید.
پزشک شما ممکن است شما را با دوز کم رازاگیلین شروع کند و ممکن است دوز شما را
بر اساس پاسخ بدن شما به این دارو افزایش دهد.
بدون مشورت با پزشک مصرف رازاگیلین را قطع نکنید. پزشک احتمالاً دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد.
اگر به طور ناگهانی مصرف رازاگیلین را متوقف کنید،
ممکن است علائم ترک مانند تب را تجربه کنید. سفتی عضلات؛ بی ثباتی، لرزش یا عدم هماهنگی؛ یا تغییرات در هوشیاری. اگر با کاهش دوز رازاگیلین، هر یک از این علائم را تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است برای مصارف دیگر تجویز شود.
از دکتر و یا داروساز خود برای اطلاعات بیشتر بپرسید.
راساگیلین به تنهایی یا همراه با داروی دیگری برای درمان علائم بیماری پارکینسون (بیماری سیستم عصبی که به آهستگی در حال پیشرفت است که باعث ثابت شدن صورت بدون بیان، لرزش در حالت استراحت، کند شدن حرکات، راه رفتن با گام‌های به هم زدن، حالت خمیده و ماهیچه‌ها می‌شود) استفاده می‌شود. ضعف). راساگیلین در دسته ای از داروها به نام مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) نوع B قرار دارد. با افزایش مقدار برخی از مواد طبیعی
در مغز عمل می کند.
در طول درمان با رازاگیلین، باید از خوردن غذاهایی که حاوی مقادیر بسیار بالایی تیرامین هستند، مانند پنیرهای کهنه (مانند پنیر استیلتون یا بلو پنیر) خودداری کنید. با پزشک یا متخصص تغذیه خود در مورد غذاهایی که باید در طول درمان خودداری کنید یا اگر پس از خوردن یا نوشیدن برخی غذاها
در حین مصرف رازاگیلین احساس خوبی ندارید،
صحبت کنید.
برای جبران نوبت فراموش شده دوز دوز مصرف نکنید. دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و نوبت بعدی خود را در زمان معمول روز بعد مصرف کنید.
راساگیلین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این
علائم شدید است
یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:
سردرد خفیف
درد مفاصل یا گردن
سوزش سردل
حالت تهوع
استفراغ
دل درد
یبوست
اسهال
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
علائم شبیه آنفولانزا
این دارو را در ظرفی که در آن آمده، محکم بسته و
دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی (نه در حمام) نگهداری کنید.
تمام قرار ملاقات ها را با دکتر خود حفظ کنید.
نگذارید دیگری داروهای شما را مصرف کند. هر سوالی در مورد پر کردن مجدد نسخه خود دارید از داروساز خود بپرسید.
برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای
تجویزی و بدون نسخه (بدون نسخه) که مصرف می‌کنید،
و همچنین محصولاتی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی یا سایر مکمل‌های غذایی را داشته باشید. هر بار که به پزشک مراجعه می‌کنید یا در بیمارستان بستری می‌شوید، باید این فهرست را همراه داشته باشید. همچنین اطلاعات مهمی است که باید در مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.
به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای دیگری با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و
محصولات گیاهی مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید.
هر یک از موارد زیر را حتما ذکر کنید: آمفتامین ها (Adderall، Dexedrine، DextroStat).
داروهای ضد افسردگی؛ سایمتیدین (تاگامت)؛
ضد احتقان های قرار داده شده در چشم یا بینی؛ رژیم غذایی یا محصولات کنترل وزن حاوی افدرین؛ آنتی بیوتیک های فلوروکینولون از جمله سیپروفلوکساسین (سیپرو)، گاتی فلوکساسین (تکوین)، لووفلوکساسین (لواکین)، نورفلوکساسین (نوروکسین) و افلوکساسین (فلوکسین). فلووکسامین (Luvox)؛ داروهایی برای درمان آسم؛ داروهایی برای درمان فشار خون بالا؛ داروهایی برای درمان بیماری های روانی؛
داروهایی برای درمان درد؛
فنیل پروپانولامین (در ایالات متحده موجود نیست)؛ سودوافدرین (PediaCare، Sudafed، Suphedrine، دیگران)؛ و
تیکلوپیدین (Ticlid).
اگر فلوکستین (پروزاک، سارافم) مصرف می کنید یا مصرف آن را در 5 هفته گذشته متوقف کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از
نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.