مزایا و معایب استفاده از چمن مصنوعی
مزایا و معایب استفاده از چمن مصنوعی

مزایا و معایب استفاده از چمن مصنوعی
 
چمن های مصنوعی ، از الیاف پلاستیکی تولید شده اند و به گونه های طبیعی ، بسیار شباهت دارند . از این چمن های پر کاربرد و زیبا ، می توان برای تزئین کردن بالکن ، حیاط خانه ، و یا دیگر بخش های منازل مسکونی ، بهره برد . همچنین می توان از چمن های مصنوعی ، در ورزشگاه ها و محیط های تجاری نیز ، استفاده کرد .
در خصوص مزایای چمن های مصنوعی ، می توان به : ظاهر آنان اشاره کرد . ظاهر چمن های مصنوعی تولید شده ، به گونه ای است که در وهله اول ، فرد نمی تواند تشخیص بدهد که این چمن طبیعی است یا مصنوعی . چمن های مصنوعی ، دردسر ها مشکلات چمن های طبیعی ( مشکلاتی همچون : رسیدگی و هرس کردن ، آبیاری مداوم ، کود و سمپاشی‌ کردن ، و ... ) ، را ندارند و نسبت به چمن های طبیعی ، مقرون به صرفه تر می باشند . 


از دیگر مواردی که در مورد مزایای چمن های مصنوعی ، می توان افزود این امر است که : در صورتی که پس از مدت ها استفاده ، قسمتی از چمن دچار آسیب و یا سوختگی شد ، می توان به راحتی و در کمترین زمان ممکن ، آن قسمت را تعویض کرد . همچنین در صورتی که فرد قصد جا به جایی داشته باشد ، می تواند به راحتی چمن مصنوعی خود را ، مجددا در فضایی تازه نصب کند . ( دارای امکان جا به جایی ، و نصبی آسان و سریع هستند ) .
چمن های پر کاربرد مصنوعی ، در هر فصلی سر سبز و تمیز ( برخلاف چمن های طبیعی ) می باشند که این امر ، مهم ترین ویژگی و مزیت این چمن ها ، محسوب می شود . این چمن های پر کاربرد و زیبا ، فرقی نمی کند که در سایه باشند یا در آفتاب ، چرا که نه آفتی به آنان میزند ، و نه حتی پژمرده و خشک می شوند . چمن های مصنوعی ، از مواد بازیافتی تولید شده اند به همین سبب ، می توان مجددا آن ها را بازیافت کرد . این چمن ها با دوام و مقاوم می باشند و ، هیچ گونه هزینه نگهداری ندارند . در صورت کثیف شدن ، می توان به راحتی با آب و جارو آنان را ، همچون روز اول تمیز و براق کرد . 
چمن های مصنوعی در کنار مزایای بی شماری که دارند ، دارای معایبی نیز می باشند . که از جمله آنان می توان به : هزینه بسیار بالای نصب آنان ( در مقایسه با انواع طبیعی ) ، تعویض کردن مواد پر کننده و زیرسازی آنان هر چند سال یک بار ، برس کشیدن چمن مصنوعی ( هر چند وقت یک بار ) به جهت جلوگیری از تجمع انواع باکتری ها ، مضر بودن آب حاصل از شستشوی چمن و یا آب باران برای آب های زیر زمینی ( به سبب آن که آب حاصل از شستشو و یا آب باران ، از منافذ تحتانی چمن خارج می شوند و ، به علت آن که با مواد شیمیایی که در زیر سازی به کار رفته ، تماس پیدا می کنند برای طبیعت مضر هستند ) ، دارا بودن سطح گرم تری در مقایسه با گونه های طبیعی و همچنین آسفالت ، عدم استفاده مجدد از خاک به جهت کاشت گیاه ( چرا که ، هنگام نصب این چمن ها بر روی خاک ، به علت استفاده کردن از مواد شیمیایی در زیرسازی ، دیگر نمی توان از آن خاک بهره برد ) ، و ... اشاره کرد .